ZEEWOLDE — Het spreekt in dagen van herdenken zeer tot de verbeelding: een plek op de wereld die met ‘kamp’ wordt aangeduid. Weliswaar geen concentratiekamp, maar het heeft er toch veel van weg: een vluchtelingenkamp. ‘Kamp Moria’ op het Griekse eiland Lesbos is zo’n vluchtelingenkamp. Regelmatig is het in het nieuws vanwege de mensonterende omstandigheden waaronder de vluchtelingen moeten leven. En zoals zo vaak zijn met name de kinderen daarvan het slachtoffer. De Stichting ‘Because We Carry’ probeert met gerichte acties het leed te verzachten, zo goed en zo kwaad als dat gaat.
‘Because We Carry’ gelooft dat je zelf de verandering moet zijn die je graag ziet in de wereld. Daarom gaan er via ‘Because We Carry’ wekelijks teams van vrijwilligers naar Lesbos om daar mensen op de vlucht te helpen. Naast het uitdelen van het broodnodige als eten, tenten en droge kleren, proberen de teams van BWC ook een glimlach, respect en wat hoop te brengen. “We houden van daadkrachtige naastenliefde en ons motto is dan ook: niet lullen maar poetsen.” Daadkrachtiger is het bijna niet uit te drukken…
Coronatijd is voor de kinderen van kamp Moria geestdodend en letterlijk ‘vervelend’. Onze kinderen leren rondom de tafel op de iPad en met Zoom-calls thuis gewoon door, en met hun speelgoed weten ze zich in en om het huis redelijk te vermaken. In het kamp daarentegen moeten de kinderen in hun tent blijven. Naar school gaan was al geen optie, buitenspelen zoals voetballen met een fles, knikkeren met steentjes en glijden van de berg in een kratje, ook dat mag allemaal niet meer. ‘Because We Carry’ bedacht daarom de Rugzakjes-actie. Doel was om zoveel mogelijk rugzakjes met inhoud te verzamelen, om te kunnen uitdelen aan de kinderen in het kamp. Op de website van de Stichting staat te lezen: “Hoe fijn is het dan om een mooie, gave rugzak te krijgen, met 4 à 5 speeltjes erin, waar je ook nog wat van kunt leren. Want alle kinderen van over de hele wereld willen zich ontwikkelen. En de ontwikkeling van kinderen mag nooit stilstaan door een onverschillig beleid van grote mensen.”
Verspreid over heel Nederland richtten maar liefst 284 vrijwilligers een verzamelpunt voor de rugzakjes in. In Zeewolde zorgde Yvette Diets voor een speciale kliko-met-opschrift bij haar buitendeur aan de Houtwal. Vrijdag 1 en zaterdag 2 mei waren de inzameldagen, en Zeewolde liet zich van een gulle kant zien. In de aanloop naar die dagen was de actie op Facebook al een gewild onderwerp, en dat sorteerde het nodige effect. Met plezier kon Yvette dan ook melden dat in totaal 75 gevulde rugzakjes waren ingeleverd, klaar om centraal te worden verzameld voor de reis naar Lesbos. Dat alles coronaproof, natuurlijk.
