ZEEWOLDE – Geke Kingma zou donderdagavond 27 februari oppassen op de drie kinderen van haar dochter Minanda aan de Kuinder. Dochterlief hoefde echter helemaal niet weg, ze zat in het ‘complot’. Geke nam onlangs na 31 jaar trouwe dienst afscheid van het Zeewolder brandweerkorps en dat mocht niet ongemerkt voorbijgaan. Iedereen bij de brandweer wist dat er donderdagavond een passend ‘bedankje’ zou komen, behalve Geke zelf…
Geke Kingma-Hutten (56) kwam op 1 september 1988 bij het Zeewolder brandweerkorps. De Zeewolder Krant vond dat een vermelding waard en schreef dat ze de ‘eerste vrouwelijke brandweerman’ van Zeewolde was. Voortaan stond er elke donderdagavond een grote streep in haar agenda, dat was immers de vaste oefenavond van het korps. Geke schopte het tot hoofd brandwacht. Jarenlang was ze koster in kerkcentrum De Schuilhof in Zeewolde-Zuid en daarmee kon ze de onverwachte uitrukken van de brandweer redelijk goed combineren. Ze werd in die tijd een bekend gezicht in Zeewolde, bij velen was ze zelfs bekender dan de burgemeester die ook Geke heette. Vanwege haar uitlopende activiteiten kreeg ze in 2003 een lintje van (toen nog) Hare Majesteit. Sinds 1 september 2009 is Geke verpleegkundige in het Tergooi Ziekenhuis in Hilversum. Door de onregelmatige werktijden daar moest ze de oefenavonden steeds vaker afzeggen en uitrukken kon ze al helemaal niet meer beloven. Ook fysiek werd het werk bij de brandweer steeds zwaarder. Een jaar geleden stopte Geke daarom reeds met het parate gebeuren, tot het eind van het jaar ging ze nog door met het Bedrijfs Opvang Team (BOT) en waar mogelijk het logistieke gedeelte.
Donderdagavond 27 februari was er nog één onverwachte oefenavond. Twee haar zo vertrouwde voertuigen kwamen voorrijden bij het huis van dochter Minanda aan de Kuinder. Oude tijden herleefden, nog één keer mocht Geke (uiteraard in vol ornaat) zelf achter het stuur. Ook moest het middelpunt van de avond nog enkele speciale brandjes blussen. Uiteraard was er daarna nog een gezellige nazit, waarbij niemand haast had. “Het hulpverlenen vond ik altijd het mooiste en ook dankbaarste van het werk”, kijkt Geke terug op haar lange brandweerloopbaan. “Dat zal ik zeker gaan missen. En allicht het contact met het overige korps. We hadden altijd vaste maatjes. De brandweermensen kwamen uit het hele dorp en iedereen bracht op donderdagavond z’n nieuwtjes mee.” Welke branden Geke nooit zal vergeten? Hierover hoeft de ‘eerste vrouwelijke brandweerman’ van Zeewolde niet lang na te denken. “Dat zijn toch wel die van De Eemhof in 2000 en die bij Koops op het Trekkersveld in 2012. Dat waren me toch branden, als ik daar aan terugdenk…” Geke maakt haar zin niet af, omdat haar mobieltje afgaat. Dat zou maar zo haar dochter Minanda kunnen zijn met de vraag of ze nog een keer wil oppassen…
