Wie was de mol? Een rat!

Het is januari, maar het lijkt wel april of mei. De temperatuur komt regelmatig al boven de 10 graden uit. Nee, dat is niet normaal. Zo hoort het niet. Al die arme mollen weten het ook niet meer. Overal zie je dat ze al druk aan het werk zijn geweest. De ene molshoop is nog mooier dan de andere. En dat terwijl dat mollenvolk nog heerlijk in winterslaap zou moeten vertoeven. Draai je nog een keer lekker om, zou ik zeggen. Ik deed dat in elk geval afgelopen zaterdagmorgen wel. Ik had de wekker zoals gewoonlijk op een weekenddag op half negen gezet. Maar ja, daar sliep ik dus doorheen! En ik had ook geen elektrische deken, anders had ik het wel gemerkt. Deze zaterdagmorgen zal iedereen zich over tien jaar nog herinneren. Waar was jij bij die stroomstoring op zaterdag 11 januari 2020? Een ieder zal daar z’n eigen antwoord op hebben. Misschien merkte je wel dat het overal nog zo donker en zo stil was. Zocht je tevergeefs naar internet. Of ging je naar de winkel en kon je er niet pinnen of contactloos betalen. Bij mij niets van dat alles. Ik lag in bed en heb geen (radio)wekker gehoord. Ik voel me met terugwerkende kracht haast nog beetje schuldig. Ik heb gewoon een gat in de dag geslapen! Ik kan er dus eigenlijk verder ook niet over meepraten. Ik hoorde later wel wat de oorzaak was geweest. Want die vraag krijg je allicht: wie was de mol? Het was dus helemaal geen mol, het was een rat! Of het arme beest z’n bezoek aan het verdeelstation van Liander heeft overleefd, weten we niet. Die zat daar natuurlijk ook als een rat in de val. Als daar maar geen kritische vragen over komen, anders krijgt dat muisje wellicht nog een staartje. Hoe dan ook, hij (of zij) zorgde tenminste wel voor kortsluiting en daardoor kwam het dat heel Zeewolde en een deel van Almere en Lelystad een paar uur zonder stroom zaten. Ik heb er weinig van meegekregen. Dat wil zeggen, op een gegeven moment, om een uur of half elf, ging ineens het licht in de slaapkamer aan en was er het geluid van de telefoon. Bij de buren hoorde ik bovendien een soort yes!-uitroep. Daar hebben ze er dus méér over ingezeten. Ik wil van de gelegenheid gebruikmaken de rat nog een keer te bedanken. Door jou lag ik niet wakker van de stroomstoring! En tegen al die mollen op het land en het veld zou ik willen zeggen: maak je niet zo druk, draai je nog een keer behaaglijk om, dat heb ik zaterdagochtend ook gedaan.