Afgelopen vrijdagavond 2 augustus overleed Jan van der Lely. Bij de voetbalvereniging was hij beter bekend als ‘ome Jan’. Een dochtertje van een kantinemedewerker had hem ooit zo genoemd en voortaan deed iedereen bij de voetbalclub dat. Ome Jan werd in 1987 vrijwilliger bij de voetballers, nadat hij dat voordien ook reeds was geweest bij Swift ’64 en SV Lelystad ’67.
Betaald werk deed hij enkele decennia bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders. Daar begon hij naar eigen zeggen als ‘schopmachinist’. Later was hij er tractor- en bulldozerchauffeur. In 1994 ging ome Jan met vervroegd pensioen, waarna hij nog meer tijd had voor zijn vrijwilligerswerkzaamheden bij VV Zeewolde. Zelf had ome Jan nooit gevoetbald, maar hij wist precies hoe het veld en de kleedkamers eruit moesten zien. Naar ome Jan werd geluisterd. Als er gedoe was bij de club, werd hem om advies gevraagd. De club vereerde hem voor zijn verdiensten met het erelidmaatschap. \
Twintig jaar geleden behaagde het Hare Majesteit de Koningin verder ome Jan te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. In hetzelfde jaar 1999 werd de eerste editie gehouden van het ‘Ome Jan’-toernooi. Ome Jan verrichtte zelf de aftrap ervan en zou dat voortaan blijven doen. De laatste jaren zat dat er niet meer in. D(i)e jaren gingen tellen en ’s mans fysieke gesteldheid werd er niet beter op. Af en toe kwam ome Jan nog een wedstrijd van het eerste elftal bezoeken. Zijn terreinwagen was al even markant als hijzelf. Daar werd altijd wel een plekje vrij voor gehouden op de parkeerplaats van sportpark De Horst. Sinterklaas kwam elk jaar even langs bij ome Jan en zijn vrouw Gera in hun huis aan het Mazerhard, nadat hij alle jongste voetballertjes van de vereniging met een bezoek had vereerd.
Mevrouw Van der Lely vroeg dan steevast of de Sint een biertje wilde drinken. Dat wilde de goedheiligman wel. 150 joelende en gillende F-fies (tegenwoordig JO-9 geheten) stuk voor stuk toespreken, dat gaat je niet in de koude tabberd zitten. Terwijl mevrouw Van der Lely keek of er nog een biertje koud stond (dat stond het meestal wel), was de standaardvraag van ome Jan: ,,Is dat wel goed voor u, Sinterklaas?” Nadat het flesje van de dop verlost was, stak Sinterklaas het op, keek naar ome Jan en zei dan: ,,Op alles wat u voor de voetbalvereniging hebt gedaan, ome Jan.” Mooier dan Sinterklaas kunnen we het niet zeggen. Wellicht zou ‘voetbalvereniging’ nog kunnen worden uitgebreid tot ‘gemeenschap’. Met dank aan het lintje voor het hintje.
