Vriendje Stokvis

Het vrijwilligersbestand vergrijst. Bij veel organisaties en verenigingen zou het stokje eigenlijk moeten worden overgedragen aan vertegenwoordigers van jongere generaties, maar dat lukt helaas lang niet overal meer. Er komt een tijd aan dat je vrijwilligers met een kaarsje moet zoeken. Dat was vroeger in een grijs verleden wel anders. Rare woordcombinatie eigenlijk: grijs verleden. De meeste mensen hebben helemaal geen grijs verleden. Wel een grijze toekomst, maar dat is een ander verhaal. Je moet ‘vroeger’ trouwens ook weer niet gaan romantiseren. Vroeger was het ook niet alles. Toen was geluk heel gewoon? Vergeet het maar! Was wel een leuk tv-programma. Enorm voorspelbaar en daarom misschien wel zo herkenbaar. Met Jaap Kooiman (Gerard Cox), Nel Kooiman (Joke Bruijs), Simon Stokvis (Sjoerd Pleijsier), meneer Harmsen (Huib Rooymans) en niet te vergeten Hopjes (Walter Crommelin). Dat wel natuurlijk. Meneer Harmsen was de directeur van de Rotterdamse RET, waar Jaap Kooiman als buschauffeur werkzaam was. Kooiman kon het nooit goed doen in de ogen van meneer Harmsen. Dit in tegenstelling tot Simon Stokvis, die door Harmsen ook wel liefkozend ‘Vriendje Stokvis’ werd genoemd. Vriendje Stokvis is ook een personage in Zeewolde. Hij leidde zaterdagavond alweer voor het derde achtereenvolgende jaar het plaatselijke Sportgala in The Lux. Samen met de overige bestuursleden van de stichting laat hij zien dat vrijwilligers helemaal niet grijs hoeven te zijn. Dat zullen ze ongetwijfeld ooit ook wel worden, eerst kan Zeewolde er nog jaren van genieten. Wellicht dat Vriendje Stokvis andere clubs en verenigingen tips kan geven hoe de Stichting Sportgala Zeewolde het toch eigenlijk voor elkaar krijgt. Allicht dat je ook kniesoren hebt. Het is met zo’n achternaam wel erg toevallig dat de hengelsportvereniging de laatste jaren telkens in de prijzen valt. Om maar wat te noemen. Beetje flauw misschien. Had zo in die televisieserie op zondagavond gekund. Dit was wel een hele lang aanloop om te zeggen: complimenten voor de mooie zaterdagavond, Stan! En wat die vrijwilligers betreft, anders moeten we het maar op dezelfde manier doen als de meester vroeger op school: “Zijn er nog vrijwilligers? Zo niet, dan wijs ik ze aan.”