We schamen ons tegenwoordig wat af en als je dat niet doet, moet je je schamen. Steeds meer mensen hebben bijvoorbeeld vliegschaamte. Vliegen kun je ook eigenlijk niet meer maken. En degenen die dat nog wel doen, weten dat natuurlijk best. Niet voor niets wordt een vliegreis ook wel een vlucht genoemd, dat kan geen toeval zijn. We moeten hierbij zeker ook de reisschaamte in het algemeen benoemen. We reizen veel te veel. Is dat nu allemaal wel nodig? Nou, nee dus. We kunnen best dichter bij huis blijven. Dan krijgen we al snel benzineschaamte. En dieselschaamte, diesel kan helemáál niet! En wat denk je van cruiseschaamte? Een cruíse is wel zo slecht! Daarnaast zijn er mensen met vleesschaamte. Slechts één procent van de bevolking is veganist en twee procent vegetariër, we zijn het er wel over eens dat we met z’n allen te veel vlees eten. Dat kan niet alleen best minder, dat móet minder. Laten we het erbij noemen: barbecueschaamte. Barbecueën aan het begin of eind van de zomer is toch zo gezellig en lekker, maar vóór alles onderdeel van een verkeerd en ongezond patroon. Voorheen moest je kiezen of je een speklapje wilde of spareribs, straks wordt de hamvraag of je überhaupt nog wel naar die afscheidsbarbecue gaat. Tabaksschaamte is er eveneens. De plaatjes en teksten op sigarettenpakjes laten aan duidelijkheid zo langzamerhand niets meer te wensen over. En toch wordt er nog steeds volop gepaft. Het wordt alleen maar duurder en mag op steeds minder plaatsen. Ondertussen gaan er nog steeds stemmen op (soft)drugs te legaliseren. Dat zou de handel uit het criminele circuit halen. Wie dat sinds de moord op die advocaat nog durft te beweren… We hebben dan ook snuifschaamte. Verder hoor je nog al eens over kledingschaamte. Gemiddeld wordt een kledingstuk slechts zeven keer gedragen, blijkt uit onderzoek. Het is toch om te huilen, onze kasten puilen uit. Als er toch íets slecht is voor het milieu… Over milieu gesproken, ons geweten spreekt ons nog veel vaker aan. Wat denk je bijvoorbeeld van aircoschaamte, te lange douche-schaamte en sproeischaamte? Dan hebben we ook nog stikstofschaamte. Er wordt in dit veel te kleine land waar veel te veel mensen wonen veel te veel stikstof uitgestoten. Het mag niet zo zijn dat we daar één bepaalde bevolkingsgroep op aankijken. Pas op, voor je het weet staan ze zó weer massaal met hun trekkers in Den Haag of zelfs op Schiphol… Dan is er ook nog zoiets als ‘meer dan twee kinderen’-schaamte. Hoeveel footprints laat jij eigenlijk achter? Niets is zo slecht voor het milieu als de komst van een nieuwe wereldburger. We hebben het nog niet gehad over religieschaamte. Misschien is dat maar beter ook. Daar worden we het toch niet over eens. Feit is dat tegenwoordig alles met alles te maken heeft, alles er bij wordt gehaald en we van alles iets moeten vinden. Er is nog net geen ‘geniet van het leven’-schaamte. Zullen we dat maar zo houden? Hoe het daarom ook zij: blijf lachen en maak er vooral nog een fijne dag van!