“Mam, zelfs als je níet lacht heb je rimpels bij je ogen.” En bedankt. Andere dochter komt al face-timend naar beneden. Zitten er dus zomaar vriendinnen aan het ontbijt erbij. “Doe die iPad eens weg!” Het ontbijt is weer als vanouds. “Mam, ik heb geen sokken.” “Ik moet toch het eerste naar school?” “Dit ga ik dus niet opeten.” “Wie heeft mijn telefoon van de lader gehaald, ik heb maar 65%.” “Mam, dat trek jij toch niet echt aan vandaag?”
Ja, dat trek ik wel aan. En ja, ik ga naar school vandaag. Weer echt lesgeven. Ik heb er zin in. Lekker om de boel thuis de boel te laten.
Het ontbijt-gemopper stoort me vanmorgen niet. Mopper maar lekker: ik heb dit gemist. Als oud-normaal. We gaan weer naar school!!
“Mevrouw, ik vind het wel knap van u dat u een gifje via WhatsApp kunt sturen.” Het voelt niet echt als een compliment. Hier vliegen de rake opmerkingen net zo hard als thuis door de lucht en ook hier mopperen ze net zo hard als thuis.
“Mevrouw ik ben mijn boeken vergeten.” “Mijn noppenschoenen zijn te klein.” “Mijn haar zit echt stom.” “Jak, ik heb pindakaas op mijn brood.” “Mevrouw, u heeft nog wel een corona-kapsel hoor.”
Vijftien kakelende pubers. Even iemand anders dan hun moeder om tegenaan te kletsen. Ik kan het niet anders zeggen: ik geniet. Als ik ooit nog aan een carrière-switch dacht, dan is die midlife-gedachte nu na de lock-down wel weg.
De ramen en de deur van het lokaal moeten open blijven; voor de ventilatie. Dan wappert het corona er uit. Opeens staat de conciërge in de deuropening, met een zak marsen en twixen voor de leerlingen: vieren dat we weer naar school mogen. De docenten krijgen een koek bij de koffie. Het voelt feestelijk.
Vijftien leerlingen in de klas. Op anderhalve meter afstand. Maar toch veel dichterbij dan de afgelopen negen weken. Fijn om weer reacties te zien. Echte hoofden voor je neus. De vijftien andere leerlingen kijken via videobellen mee. Zij komen volgende week.
Prima oplossing zo tot aan de zomer.
Blij zit ik aan het einde van de dag op mijn fiets naar huis. Rimpels en corona-kapsel? Boeie!